Erdogans AK-Partij verdient een ernstige waarschuwing

Op het Taandersplein in Rotterdam-West hebben aanhangers van Erdogan heibel getrapt voor een gebouw van de stichting Nida, die sympathiseert met de Fetulah Gülenbeweging. Journalisten werden bedreigd en aangevallen. Eerder waren van het gebouw de ruiten al ingegooid. Volgens de site van Radio Rijnmond heeft de politie de gemoederen gesust. Ook tijdens de grote demonstraties van het weekend moesten mediamensen het ontgelden.

Er zijn van die dingen die je meteen in de kiem moet smoren. Dit is een goed voorbeeld. Burgemeester Aboutaleb gaat met Turkse groeperingen in gesprek, zo maakte het Rotterdamse stadhuis bekend. Dat moet geen flemen worden. Dat moet een confrontatie worden met een strenge burgervader, die dingen vaststelt, de puntjes op de i zet en geen tegenspraak of smoesjes duldt. Ook autoriteiten in Den Haag horen zich uit te spreken.

Erdogan probeert internationaal de indruk te wekken dat het vastberaden Turkse volk de militaire coup heeft verijdeld. Dat is niet het geval. Met de coup als excuus heeft hij zijn aanhangers opgeroepen om de straat te veroveren. Zijn AK-Partij speelt nu de baas in de openbare ruimte terwijl overal in het land massa-arrestaties plaatsvonden onder andersdenkenden.

Bij de laatste verkiezingen behaalde De AK-Partij iets minder dan de helft van de stemmen. Door het heel bijzondere kiesstelsel en de kiesdrempel van tien procent resulteerde dit toch in een absolute parlementaire meerderheid. De verbolgen massa’s op de straten vertegenwoordigden op zijn best de helft van de Turken. De andere helft heeft de boodschap gekregen om zich gedeisd te houden. Het lijkt wel of de militaire coup Erdogans Rijksdagbrand is. Ik maak die vergelijking bewust.

De straatintimidatie van zondagavond op het Rotterdamse Taandersplein heeft geen plaats in de Nederlandse democratie. Het is het goed recht van de AK om zich in ons land te organiseren en om haar gezicht te laten zien. Nederlandse partijen als de PvdA of D66 doen dat ook. Zij hebben net zo goed afdelingen in het buitenland, bijvoorbeeld in Brussel, New York en Genève. Als de AK-Partij echter probeert hier te lande andere bewegingen en partijen of journalisten te intimideren, dan is een scherpe waarschuwing op zijn plaats. Politieke meningsvorming en discussie zijn welkom zo lang ze worden geuit via de (sociale) media, op bijeenkomsten en tijdens vreedzame demonstraties. Pogingen om anderen te bedreigen, aan te vallen of de mond te snoeren zijn onduldbaar.

Het is een dure plicht voor de plaatselijke en de nationale overheid om ieders grondwettelijk recht om zich vrij te uiten te garanderen.

De AK-Partij in Nederland moet weten dat het overschrijden van de hier genoemde grenzen tot ernstige gevolgen leidt voor leden en organisatie. De veroordelingen van de relmakers in Geldermalsen laten zien welke. Dat dient de leiding in ondubbelzinnige termen te worden ingewreven. Hier en wellicht ook in Turkije. Daar zou men in ieder geval te horen moeten krijgen dat sprekers namens de AK-Partij vanuit Turkije zelf geen visum meer krijgen als dit gesodemieter niet onmiddellijk ophoudt.

Dat is geen mededeling die de regering aan Erdogan als president zou moeten doen maar aan Erdogan als leider van de AK-Partij. Wij hebben tenslotte geen problemen met de Turken en hun republiek. Wij hebben problemen met misdragingen door leden van een politieke stroming waarvan hij toevallig de grote leider en inspiratiebron is.

Als andere organisaties zich zouden schuldig maken aan vergelijkbare intimidaties roepen zij uiteraard dezelfde maatregelen over zich af.

Het is ondertussen van groot belang dat wij in Nederland de AK-partij niet gelijk stellen met het Turkse volk. Dat zouden de aanhangers van Erdogan wel willen.