Drugshandel bestrijden? Betere verslavingszorg organiseren

De kranten staan de afgelopen weken vol met excessen over drank en drugs: minderjarigen blijven comazuipen, Nederland is wereldtop in de productie van synthetische drugs en in een stad als Eindhoven gaat ieder weekeinde 8 kilo (!) amfetamine door het riool. En dit zijn nog maar een paar losse voorbeelden.

Wel passen ze allemaal bij de indruk dat de verslavingsproblematiek in onze samenleving gestaag toeneemt. Over de oorzaken daarvan zullen we het hier nu maar even niet hebben. Feit is dat er in het criminele milieu gemoord wordt vanwege de handel in ‘soft drugs’ en dat politie en justitie te kennen hebben gegeven dat de middelen (geld en mankracht) ontbreken om de strijd met de georganiseerde drugsmisdaad te winnen. Sterker nog: de drugsmisdadigers zijn aan de winnende hand.

Behoorlijk verontrustend dit, en voor veel mensen waarschijnlijk argumenten om te geloven dat de aanpak van drugsdelicten nog meer aandacht dient te krijgen van justitie. Ook als dat extra geld kost, want dit kan toch zo niet doorgaan? De verontwaardiging van veel mensen over dit maatschappelijke probleem is begrijpelijk, zeker als het ouders van kinderen in de puberteit betreft. Hun hoop is nu vooral gevestigd op onze crimefighter annex staatssecretaris Fred Teeven, die ook hier vast net zo doortastend kan zijn als bij het verwijderen van uitgeprocedeerde minderjarige asielzoekers.

Wel jammer dat veel puberkinderen van bezorgde ouders nog steeds vrij ongestoord met hun leeftijdgenoten zitten te blowen. Of ze nemen een pilletje of een beetje GHB, want alcohol is wel lastig verkrijgbaar tegenwoordig…

Waar moet dit naartoe? Verdere legalisering van middelen waarvan steeds duidelijker wordt hoe beschadigend ze voor het brein van jongeren kunnen zijn? Dat zal niet veel uithalen, omdat verkrijgbaarheid en omvang van het probleem weinig direct verband met elkaar hebben.

Er is een simpel alternatief, maar het vraagt wel een totaal andere manier van kijken naar de materie: investeer in betere behandeling van de slachtoffers van de drugshandel. De verslavingszorg geldt niet als een van de meest succesvolle medische specialismen in dit land, om het voorzichtig uit te drukken. 

Het feit dat de overgrote meerderheid van de mensen met een drugsprobleem na korte of langere tijd terugvalt in gebruik, betekent dat ze ook als consument terugkeren in het drugscircuit. Dus: meer vraag, meer aanbod, meer criminaliteit. Als de verslavingszorg in dit land het hoogst haalbare niveau zou hebben, zouden er heel veel minder verslaafden zijn, en daarmee ook heel veel minder aan drugs gerelateerde problemen. En het kan echt heel veel beter!

Nu zitten we in een situatie waarin bijvoorbeeld baclofen, een heel goedkoop pilletje (zonder patent), dat echt iets zou kunnen toevoegen aan de behandeling, voor heel veel verslaafden niet verkrijgbaar is, omdat het niet ‘evidence based’ is. Maar geld om het nader te onderzoeken is er ook niet. Als onze regering nu eens een substantieel deel van het budget van justitie besteedt aan betere zorg voor verslaafden, en onderzoek naar beloftevolle nieuwe behandelingen, dan winnen we toch allemaal?