Dalai Lama wil terugtreden
• 10-03-2011
• leestijd 3 minuten
In het licht van de Arabische lente, wordt het hoog tijd dat de situatie in Tibet weer hoog op de agenda komt
Tussen alle berichten over nationaal politiek nieuws en de internationale berichtgeving over het midden-oosten verscheen een klein maar significant bericht. De de Dalai lama, spiritueel leider van de Tibetanen heeft in zijn recente toespraak aangegeven te willen terugtreden. Hij wil het leiderschap over de regering in ballingschap in India overdragen aan een democratisch gekozen leider. Daarmee zou een einde komen aan een bijzonder tijdperk.
In 1950 trok China Tibet binnen. Aangezien Tibet maar een klein leger kende, werd Tibet zonder moeite door China veroverd. In dat zelfde jaar nam de Dalai Lama het bewind over van de toen heersende regent in Tibet, die weinig geliefd was. De Dalai Lama was toen 16 jaar oud. Aanvankelijk vluchtte de Dalai Lama maar keerde later terug naar Lhasa. Middels een 17 punten akkoord werd het vorige verdrag tussen China en Tibet vervangen dat al 1100 jaar de betrekkingen tussen China en Tibet regelde. Deze betrekkingen stonden in een zuil gegraveerd in
Lhasa.
In 1959 vluchtte de Dalai Lama definitief uit Tibet naar een volksopstand die hard werd neergeslagen door de Chinezen. Vanaf die periode zette de Dalai Lama zich in voor een onafhankelijk Tibet al wijzigde hij later zijn standpunt waarbij hij streefde naar een grote mate van autonomie voor Tibet onder Chinees bewind. Vanaf die periode groeide de Dalai Lama ook uit als het symbool van geweldloos verzet.In 1985 presenteerde hij een 5 punten plan dat nog altijd als vredesplan wordt gezien, maar door de Chinese Overheid onverbiddelijk wordt afgewezen.
1. De status van Tibet, inclusief de regio’s
Amdo en
Kham , moest worden gewijzigd in die van vredeszone.
De oproep tot dialoog werd door de chinezen verworpen maar de woorden zette aan tot een groeiend verzet onder de Tibetaanse bevolking jegens de Chinese overheersing. Dit mondde uit in grootschalige protesten in de aanloop van de Olympische Spelen in China. Koudbloedig en met grof geweld werden de vreedzame protesten bloedig de kop in gedrukt door China. De belofte van de OS werd nooit waargemaakt. Sindsdien is Tibet nagenoeg volledig afgesloten van de buitenwereld. Vele monniken die meededen aan de protesten zijn verdwenen of gedeporteerd.
De
Dalai Lama heeft nog meerdere pogingen ondernomen om onderhandelingen te starten met de Chinese Overheid. Allen tevergeefs. Ondanks de prijzende woorden van Europese en Amerikaanse regeringen, heeft de westerse wereld nooit de moed gehad om werkelijk zaak te maken van de bevrijding van
Tibet. Ondertussen gaat China rustig door met de zuivering van Tibet. Systematisch vernietigt zij de Tibetaanse cultuur. Tibetanen worden overgeplaatst naar andere delen van China en kunnen nooit meer terugkeren. Zij worden in Tibet vervangen door Han Chinezen.
Het zal niet lang meer duren voordat de Tibetaanse cultuur door het autoritaire bewind in China definitief is weggevaagd.
In het licht van de Arabische lente, wordt het hoog tijd dat de situatie in Tibet weer hoog op de agenda komt. Voordat het te laat is.