Bioscooppremière: Skyscraper

Er zijn talloze films waarin wolkenkrabbers figureren, een handvol films waarin ze de hoofdrol spelen en slechts eentje met precies de juiste titel: deze. Er zijn twee klassiekers in dit kleine subgenre waartegen iedere nieuwe wolkenkrabber-film het moet opnemen. De rampenfilm The Towering Inferno (1974) met Paul Newman en Steve McQueen, waarin een wolkenkrabber in de fik gaat, en de actiefilm Die Hard (1988) waarin een politieagent gespeeld door Bruce Willis zijn vrouw moet redden uit een wolkenkrabber die is overgenomen door een groep criminelen onder leiding van een Europese terrorist (Alan Rickman). Skyscraper is een film waarin een wolkenkrabber in de fik gaat én een ex-politieagent gespeeld door Dwayne Johnson zijn vrouw plus kinders moet redden uit eenzelfde wolkenkrabber die in handen is gekomen van meedogenloze criminelen onder leiding van een sadistische Noord-Europese creep.

Het moge duidelijk zijn: Skyscraper probeert beide klassiekers tegelijk naar de kroon te steken en dat lukt eigenlijk best aardig. Allereerst is Dwayne Johnson als eendimensionale actieheld sowieso de meest waardige opvolger van Bruce Willis, die inmiddels eigenlijk te oud is voor de steeds sleetsere helden-act die hij al decennia lang opvoert. Dwayne is sympathieker, grappiger en fysiek indrukwekkender dan Willis. Acteren kan hij ook, hoewel hij dat in meer komische rollen (zoals in de Fast & Furious-franchise ) beter kan laten zien dan hier, want hij moet hier vooral rennen, klimmen, springen, vallen, kreunen en slaan. Hij doet dat als de getraumatiseerde ex-agent - en met een beenprothese uitgeruste oorlogsveteraan - Will Sawyer, die zich heeft omgeschoold tot all-round wolkenkrabber-veiligheidsexpert.

Will wordt ingehuurd om de systemen te beoordelen van The Pearl, een fictieve en in Hong Kong gesitueerde kilometer hoge nachtmerrie voor mensen die aan hoogtevrees lijden. Will beoordeelt de systemen van The Pearl als uitmuntend, wat natuurlijk belachelijk is, want een gebouw waarvan je alle systemen volledig én op afstand kunt beheersen met een iPad is géén uitmuntend beveiligd gebouw. The Pearl is wel een prachtig vormgegeven gebouw, met een waanzinnig mooi penthouse bovenin, waarin de steenrijke eigenaar zich in de loop van de film verschanst om uit handen te blijven van de criminelen, die daar graag naar binnen willen om een harddrive van de goede man in handen te krijgen.

Om dat doel te bereiken zetten ze de wolkenkrabber eerst in de hens en gijzelen ze daarna zoveel mogelijk aanwezigen in het gebouw. Dat zijn er weinig: naast de eigenaar en zijn personeel zijn alleen de vrouw en kinderen van Will, die er tijdelijk wonen terwijl hij het gebouw beoordeelt, ter plekke. Ze raken ingesloten door het vuur, terwijl Will helaas door datzelfde vuur juist is buitengesloten. Gelukkig staat er een gigantische hijskraan naast The Pearl, waar je theoretisch gezien op zou kunnen klimmen, om jezelf vervolgens via de hijshaak de wolkenkrabber in te slingeren en op zoek te gaan naar de Noord-Europese creep die je gezin bedreigt. Ieder ander zou te sterk twijfelen aan de haalbaarheid van dit concept, maar een man als Will Saywer bedenkt zich geen moment en begint gewoon die hijskraan te beklimmen.

Is Skyscraper een geloofwaardige film? Neen. Technisch gezien niet (de liften en sprinkler-installaties tarten alle natuurwetten), fysiek gezien niet (de acrobatische toeren van Will slaan alles) en qua scenario ook niet echt, want waarom Sarah - de vrouw van Will die wordt gespeeld door Neve Campbell (Leann Harvey uit House of Cards en Sidney uit de Scream-films) - in de climax in vredesnaam van de politie los mag gaan op het gebouw met eerdergenoemde iPad is ook best raadselachtig. Maar Skycraper is wel 'good fun', een amusante en mooi gefilmde rampen- annex actiefilm en dat genre leidt een beetje een zieltogend bestaan, wat jammer is. Dergelijke films met dit budget zie je niet vaak meer, dus fans worden eindelijk weer eens bediend.