Een eerlijk gelijkwaardig Nederland. Wij zijn voor. Jij ook?

"Ja, tattoos zijn echt verslavend"

17-10-2017
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
562 keer bekeken
  •  
Tattoo1

Elk goed verhaal begint met een druppel inkt. Of het nu een thrillertrilogie is of ons eigen lijf…  we vertellen ons verhaal allemaal op onze eigen manier. Zoals met tatoeages. Het menselijk lichaam is een kleurplaat die we tot ver buiten de lijntjes kunnen inkleuren. Van tribal tot trampstamp. En achter elke tattoo schuilt een minstens zo mooi verhaal. Of lelijk natuurlijk.

Het straatbeeld wordt al een tijdje gedomineerd door een nieuwe trend: tatoeages. Steden zijn veranderd in musea vol wandelende kunstwerken. Complete levensverhalen staan voor eeuwig in inkt gegrift op lijven waarvan je het niet verwacht. Die verhalen vertellen wij in ‘Getekend voor het leven’. Zoals het verhaal van Marleen (26) over haar schoudertattoo.
Tattoo1
“Ik heb inmiddels drie tatoeages – ja, ze zijn écht zo verslavend – die allemaal symbool staan voor een paar heftige periodes in mijn leven. Toen 6 jaar geleden mijn moeder overleed, vertelde ik haar nog dat ik voor haar een tattoo zou laten zetten. Het werd een borstkankerlintje op mijn enkel. Ik wilde haar dichtbij me voelen, maar het was uiteindelijk een enorm eenzame tijd. Toch gaf die tattoo me kracht. Mooi hoe zoiets simpels dat kan doen. Niet lang daarna overleed ook plotseling mijn tante - de zus van mijn moeder – en maakte ik de aanslagen in Parijs van heel dichtbij mee. Ik was letterlijk een straat verwijderd. Ik dacht dat ik om zou vallen van algehele ellende, maar ik voelde me vooral dankbaar dat ik nog leefde. Mijn eigen leven lag helemaal voor me open! Ik gooide alles om, verbrak mijn relatie van acht jaar en liet vanaf toen alles gewoon op mijn pad komen. Daarom liet ik in cryptische letters ‘God is great than the highs and lows’ tattoeëren. Als herinnering voor mezelf dat je er altijd sterker uitkomt.”
Een ode aan het leven
“Mijn derde en nieuwste tattoo is mijn grote schouderpiece. De plek is al symbolisch op zich. Ik steek namelijk met kop en schouders boven alle tegenslagen uit. De edelweiss is een eerbetoon aan mijn overleden tante die in Zwitserland woonde en aan mijn moeder die daar altijd graag kwam. Dit kleine bloempje kom je niet zo snel tegen namelijk. Net zoals ik nooit meer zulke inspirerende vrouwen tegen zal komen als mijn tante en moeder. Ik ben best spiritueel en geloof dat ze altijd over mijn schouder meekijken. De pioenrozen eromheen zijn een ode aan mezelf. Ik heb een heel leven achter de rug, maar heb geleerd dat zelfs uit dode grond de mooiste bloemen kunnen groeien. Je moet het alleen de tijd geven. Of ik nog meer tattoos neem? Absoluut. Daar ik heb er geen heftige gebeurtenis voor nodig. Ook positieve herinneringen krijgen een plekje op mijn lijf.”
Wil jij ook jouw tattooverhaal delen? Mail dan naar marleen.staal@bnnvara.nl
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Meld je snel en gratis aan voor de BNNVARA nieuwsbrief!