Ellen ten Damme over rechtszaak Ali B: ‘In zulke kwesties kan je alleen maar sterk staan als je met meerdere mensen bent’

Deze week zijn presentator Kaj Gorgels en zangeres, actrice en kleinkunstenaar Ellen ten Damme bij Raven op bezoek in Boerderij van Dorst. Ellen vertelt over de reden om haar verhaal te doen in de rechtszaak tegen Ali B.

‘Ik vind het heel moeilijk om het erover te hebben, want eigenlijk kan het niet, omdat de zaak nog loopt’, vertelt Ellen ten Damme in Boerderij van Dorst. ‘Ik dacht: nu is er een momentum gecreëerd door anderen. In zulke kwesties kan je alleen maar sterk staan als je met meerdere mensen bent, want je hebt geen bewijs.’ 

Ellen krijgt al snel een goede reden om haar verhaal te delen: ‘Ik ben ouder, ik heb niks met The Voice van doen, ik ben van niemand afhankelijk en ik heb geen enkel belang om dit te doen. Behalve voor andere mensen die zich niet durven uit te spreken. Ik moet het doen, want anders krijg ik spijt als ik ouder word. (…) toen heb ik mijn verhaal gedaan, maar geen aangifte. Het was gewoon een achtergrondverhaal. Mijn ervaringen. Toen bleek dat het Openbaar Ministerie vond dat er strafbare feiten in dat verhaal zaten. Zij zijn er verder mee gegaan.‘ 

‘Macht corrumpeert en zorgt ervoor dat mensen denken dat je alles kan maken. Dat is een gevaarlijke ontwikkeling’, vindt Ellen. Het is wel een ontwikkeling die er ook voor zorgt dat ze haar verhaal durft te doen, omdat ze vindt dat het zo niet langer verder kan. ‘Het zou wel fijn zijn als het gedrag verandert.’ 

De gebeurtenis heeft een grote impact op Ellen: ‘Ik had nog nooit zoiets meegemaakt in mijn leven. Je kan zo weinig. Je voelt je gebruikt en verraden. Het is heel moeilijk. Je wil er niet mee bezig zijn. Je wil het gewoon vergeten. Maar toch blijft zoiets door sudderen in je hoofd. Het heeft invloed op het vertrouwen in mensen. Het is schadelijk.’

‘Toen ik jong was vond ik het normaal dat iedereen iets wilde of probeerde. Die tendens is wel veranderd, ten goede. Je moet ook niet overdrijven. Het is krampachtig als niks meer mag, maar er zijn altijd grenzen. Een beetje leuke, normale mensen voelen aan wat wel en niet kan.’